De verhalen van Mirella en Patricia
Mirella
Mijn naam is Mirella Stefanis-Jordan. Ik ben 39 jaar en moeder van twee meisjes. Ik ben geboren in Suriname. Toen ik ongeveer anderhalf jaar oud was, ben ik samen met mijn moeder en zus geëmigreerd naar Nederland. De eerste 10 jaar hebben we in multicultureel Amsterdam gewoond. Daarna zijn we verhuisd naar Lelystad. Ik woon nu ruim 22 jaar in Lelystad, met tussendoor een paar jaartjes in Almere.
Keti Koti betekent ‘verbroken ketenen’. Voor mij is dit letterlijk dat de ketenen van mijn tot slaaf gemaakte voorouders zijn verbroken. Velen hebben verschrikkelijk geleden om dit te bereiken. De slavernij werd op 1 juli 1863 in Suriname en op de Nederlandse Antillen afgeschaft, maar de schade van de slavernij van toen is nog voelbaar in het leven vandaag. Voor mij is deze dag daarom ook een herinnering voor mijzelf om het maximale uit het leven te halen. Mijn voorouders hebben niet voor niks geleden. Het leven heeft veel te bieden en ik heb de vrijheid om eigen keuzes te maken in mijn leven. Ik wil genieten van elke dag en mijn voorouders trots maken met wat ik heb bereikt.
Het verleden heeft invloed op het heden.
Daar kunnen we niet om heen, maar het bepaalt niet per se de toekomst.
Daarom is mijn motto ‘Ontdek het verleden, begrijp het heden, herstel de toekomst.
Ik vier deze dag op verschillende manieren. Ik wil wel altijd iets Surinaams eten. Dit maak ik zelf of ik bestel het. Ik vertel mijn kinderen ook welke dag het is en waarom we deze dag vieren. Ook luisteren we naar oude Surinaamse liederen. Nu ik dit zo schrijf denk ik wel dat ik deze feestdag wat groter zou moeten vieren. Dit jaar valt het op een zaterdag en is het een mooie gelegenheid om naar een Keti Koti festival in een andere stad te gaan, bv. Almere, of naar het Museumplein in Amsterdam.
Ik hoop dat er meer bewustwording en kennis zal ontstaan over het Nederlandse slavernij- en koloniale verleden bij de Nederlandse bevolking door middel van onderwijs. Het slavernijverleden is namelijk een gedeelde geschiedenis. Daarom zou ik ook wensen dat deze dag op de lijst van erkende publieke feestdagen komt te staan.
Voor Lelystad en haar bewoners wens ik intersectionaliteit. Het ‘wij-zij denken’ wordt dan een ‘ons-denken’. Dit kan ontstaan door het besef van een gedeelde slavernijgeschiedenis. Keti Koti staat ook voor het omarmen van diversiteit. Elke inwoner mag zich daarbij aangesproken voelen, want diversiteit is meer dan alleen afkomst of etniciteit. Hoe mooi zou het zijn om in een stad te wonen waar alle inwoners zich welkom, geliefd en vrij kunnen voelen en zo zichzelf mogen zijn.
Het verleden heeft invloed op het heden. Daar kunnen we niet om heen, maar het bepaalt niet per se de toekomst. Daarom is mijn motto
‘Ontdek het verleden, begrijp het heden, herstel de toekomst’.
Wan blesi dei
Patricia
Ik ben Patricia Vorswijk. Ik ben geboren in Suriname en woon sinds 1999 in Nederland, hier in Lelystad.
Ik woon samen met mijn partner en onze twee kinderen. Als pedagogisch medewerker heb ik een tijdje op een kinderdagverblijf gewerkt, maar ik ben nu eigenaar van een Surinaamse winkel in Lelystad.
Onze voorouders zijn uit hun vertrouwde omgeving gehaald om tegen hun wil onder onmenselijke omstandigheden te werken. Ze hebben hard gewerkt, maar ook hard gevochten voor hun vrijheid. Met die vrijheid die ze hebben gekregen, zijn wij nu vrije mensen. Dankzij hen zijn wij nu wie we zijn. We moeten niet blijven steken in het verleden, maar we moeten het verleden nooit vergeten. Onze voorouders hebben hard gewerkt en gevochten, zodat hun nazaten vrij konden zijn. We zijn het dan ook aan ze verplicht om het beste van ons leven te maken. Als we dat niet doen, vind ik dat ze voor niets hebben gevochten. Keti Koti betekent voor mij: “het negatieve verleden omzetten in het positieve heden”.
Ik zou het fijn vinden als er van tijd tot tijd culturele activiteiten georganiseerd zouden worden in Lelystad. Op die manier kan er kennisgemaakt worden met de verschillende culturen en hun gewoonten. Wanneer we meer over elkaar te weten komen verwacht ik dat er meer respect zal zijn naar elkaar toe.
We moeten niet blijven steken in het verleden, maar we moeten het verleden nooit vergeten. Onze voorouders hebben hard gewerkt en gevochten, zodat hun nazaten vrij konden zijn.